sómber
( v. persóon ) угрю́мый; ( mistróostig ) уны́лый; ( blijkend uit de hóuding van het hoofd, lichaam ) пону́рый; ( v. stémming, blik, gedáchte; weer ) мра́чный; ( v. stémming; weer ) па́смурный, хму́рый; ( v. stémming; weer; kámer ) су́мрачный
een sómber gezícht zétten — хму́риться if нахмуриться;
sómber wórden ( v. persóon; weer) — мрачне́ть/помрачне́ть;
sómber zijn — уныва́ть if ;
hij zat sómber te kíjken — он сиде́л пону́рившись