sómber ( v. persóon ) угрю́мый; ( mistróostig ) уны́лый; ( blijkend uit de hóuding van het hoofd, lichaam ) пону́рый; ( v. stémming, blik, gedáchte; weer ) мра́чный; ( v. stémming; weer ) па́смурный, хму́рый; ( v. stémming; weer; kámer ) су́мрачный een sómber gezícht zétten — хму́риться if нахмуриться; sómber wórden ( v. persóon; weer) — мрачне́ть/помрачне́ть; sómber zijn — уныва́ть if ; hij zat sómber te kíjken — он сиде́л пону́рившись
