ЧУДО: значение слова

чу́до
1
n
( v. goddelijke macht; iets buitengewoons; v. natúur, techníek, schóonheid, etc. ) wónder ^het ; rel. mirakel ^het , wónderdaad
чу́дом — als door een wónder, op wonderbaarlijke wíjze;
он чу́дом спа́сся — hij is als door een wónder gered;
чудеса́! ( — drukt ongeloof, verbázing uit!) ongelóoflijk!, dat gelóof je toch niet!;
ве́рить́ в чудеса́ — in wonderen gelóven;
чу́до-гриб — wonderbaarlijke/merkwaardige páddestoel;
э́то чу́до из чуде́с, что … — het is een wónder bóven wónder dat;
чу́до-лека́рство — wóndermiddel ^het ;
прояви́ть чудеса́ му́жества/герои́зма́ — wonderen van dápperheid doen;
чудеса́ приро́ды́ — de wonderen der natúur;
произошло́́ чу́до — er is een wónder gebeurd;
чудеса́ в решете́́ ( — scherts.) de wonderen zijn de wéreld nog niet uit;
семь чуде́с све́та́ — de zéven wereldwonderen;
твори́ть́ чудеса́ — wonderen doen;
hoogdr. wonderen verríchten;
мир техни́ческих́ чуде́с — de wondere wéreld der techníek
●
2 (als pred. / adv. ) het is wonderbáarlijk;
het is gewéldig
она́ чу́до каќ хороша́ Spreek. — zij is betóverend mooi/een wónder van schóonheid