[терпимая, терпимое] 1. მოსათმენი, ასატანი, შესაწყნარებელი: 2. მომთმენი, შემწყნარებელი: терпимо ზმნს. მოთმენით, შეწყნარებით:
• 1. т-ое явление მოსათმენი, ასატანი მოვლენა. 2. т. человек მომთმენი, შემწყნარებელი ადამიანი. он т. относится к чужим мнениям სხვათა აზრს მომთმენით, შეწყნარებით ეკიდება.