со́лнце
n
1 (hemellichaam, licht, wármte daarvan) zon
пока́ со́лнце взойдёт, роса́ очи вы́ест ( — sprw.) met zout kómen als het ei op is;
до со́лнца — voor zonsópgang;
со́лнце жи́зни́ мое́й! — licht van mijn léven!;
зи́мнее со́лнце — wínterzon;
лежа́ть на со́лнце — in de zon líggen;
по со́лнцу — aan de zónnestand [schátten hoe laat het is e.d. ];
со́лнце пра́вды́ — zon der geréchtigheid;
про́тив́ со́лнца — tégen de zon in (kíjken, fotograféren, spélen)
●
2 gym. réuzenzwaai
3 ( v. rok) hóepelrok