прете́нзия
f
1 ((на [4])) preténtie; áanspraak (op), claim, eis;
schuldvordering, vórdering ((op))
долгова́я́ прете́нзия на [4] — schuldvordering op;
предъявля́ть́ прете́нзии — áanspraak máken op;
челове́ќ с претензиями — iem. met pretenties
●
2 klacht
заяви́ть́ прете́нзию — een klacht índienen, z'n beklag doen
▱ быть в прете́нзии на [4] een wrok hébben tégen, iem. iets éuvel dúiden, kwálijk némen