искази́ть
( pf ; if искажа́ть; tr. )
1 ( lett. / ovdr. ) mismáken, misvórmen;
[geluid, beeld;
wáarheid, wérkelijkheid e.d. ] vervórmen;
[woorden, feiten e.d. ] verdráaien;
[gezícht;
ovdr. : tekst, citaat, verhaal] vermínken; ( v. beeld door lens e.d. ; ovdr. ) vertékenen
боль искази́ла её лицо́́ — de pijn deed haar gezícht vertrékken, haar gezícht vertrok van de pijn;
искази́ть пра́вду/ и́стину́ — de wáarheid gewéld áandoen;
искази́ть сло́ва́ [2] — iem.s woorden verdráaien
Начните вводить слово: