( if 6°b; pret. ёб/еба́л, ебла/ебала, ебли/ебали: inf. ook ети́, етъ; tr. )
1
еби́ тебя́ в господа́-бо́га́ ду́шу! — klóotzak dat je d'r bent!;
я (в рот) его́́ еба́л — hij kan m'n reet líkken, wat mij betreft kan ie dood vállen;
ёб/еби́ твою́ (ду́шу) мать́
1 (wóede) krijg de pléuris/téring, val dood
2 (irritátie) verdómd, godverdómme
3 (verbázing) wel, verdómme!
4 (veráchting) kan me geen bal/moer/reet schélen, interesseert me geen bal/moer/reet;
еба́ть мозги́́ — lastigvallen;
э́то меня́ не́ ебёт — zal mij 'n rotzorg zijn;
еба́ть с пого́нами/эполе́тами́ — copuléren met de bénen van de vrouw óver de schouders van de man;
ебу́т и фами́лию́ не спра́шивают — ze tráppen je in de stront alsóf het niets is
●
2 ( pf наеба́ть) vernéuken, besodemieteren, vernáchelen