а́хнуть ( pf ; intr. ) 1 Spreek. sf. v. а́хать а́хнуть от [2] — ómvallen van; он и а́хнуть не успе́л,́ как — voor hij het wist/in de gaten had, voor hij ook maar iets kon zéggen ● 2 snel/onverwácht slaan а́хнуть по спине́́ — iem. stévig op de rug slaan; а́хнуть в у́хо́ (по у́ху) — óplawaai géven tégen iem.s oor
