( pf ; if уничтожа́ть; tr. )
1 verníetigen;
[bewoners, dieren e.d. ] úitmoorden, úitroeien;
[gróente] dóordraaien;
[kwaad, ondeugden, misstanden] úitbannen;
[voorwerpen] verníelen;
[huis, stad, land(streek), oogst] verwóesten
дере́вню уничто́жило артогнём — het dorp werd platgeschoten;
он уничто́жил всех свои́х враго́в — hij heeft al zijn tegenstanders óver de kling gejáagd;
пожа́р уничтожил часть ле́са — een stuk bos was weggebrand;
уничтожа́ющая кри́тика́ — afbrekende kritíek;
уничто́жить крыс́ — ratten verdélgen;
уничто́жить расти́тельность́
●
2 een einde máken aan [werklóosheid, twijfels], een halt tóeroepen aan;
[hoop, verwachtingen] de bódem ínslaan;
[(goed) werk] teníetdoen: [gelóof in iets] verníetigen;
[iem.s reputátie] onderúit hálen;
iem. de grond inboren (met een venijnige ópmerking)
3 Spreek. [drank] achteróver slaan, soldáat máken;
[éten] wégwerken