уко́р m verwijt het он нам живо́й уко́р [2] — als we hem zien wórden we píjnlijk herinnerd aan …; с уко́ром — verwíjtend; не в уко́р (будь) [3] ска́зано́ — begrijp het niet verkéerd; уко́р со́вести́ — gewétenswroeging; ста́вить́ [4] в уко́р [3] — iem. iets verwíjten
