убежде́ние n (overréding, méning) overtúiging убежде́нием — door overréding; вы́нести́ убежде́ние в [6] — overtúigd ráken van; моё глубо́кое́ убежде́ние, что … — het is mijn diepste overtúiging, dat; по убежде́нию — uit overtúiging; полити́ческие́ убежде́ние — politieke overtuigingen; он челове́к широ́ких́ убежде́ний — hij is ruim van ópvatting