тоскова́ть
( if ; intr. )
1 ((по [3])) tréuren (om/óver [voorbije jeugd e.d. ]), weemóedig gestémd zijn (om), met wéemoed vervuld zijn (óver iets)
тоскова́ть по тому́ вре́мени/по тем времена́м, когда Stijl. .. — met smart terúgdenken aan de tijd, toen …
●
2 (по [3]/о [6]) húnkeren naar iem., iem. (erg) míssen, heimwee hébben/vóelen naar, smáchten naar [vaderland, vríjheid e.d. ], terúgverlangen naar
он о́чень/си́льно тоскова́л по [3] — hij werd gekwéld door een hévig verlángen naar;
тоскова́ть по пре́жнему благополу́чию — terúgverlangen naar de vleespotten van Egypte;
тоскова́ть по дому́́ — heimwee hébben
Начните вводить слово: