[слышу, слышит] უსრ. 1. кого что სმენა (ესმის): 2. о ком чем და კავშირით ”что” გაგება (გაიგებს): 3. აწმ. 2 პ.
• 1. плохо с-ит ცუდად ესმის; говорите громче, он не с-ит ხმამაღლა ილაპარაკეთ, არ ესმის, ყურს აკლია. 2. я с-ал, что он скоро приедет გავიგე, ამბობენ, რომ მალე ჩამოდის. не с-ит запахов ყნოსვა არა აქვს. 3. слышишь (слышите) ხომ გესმის; приходи непременно, с-ишь! უეჭველად მოდი, გესმის! не с-а ног თავქუდმოგლეჯილი, სულმოუთქმელად. (и) с. не хочет გაგონება(ც) არ უნდა.
Начните вводить слово: