( if ; intr; от [2]) schítteren, blínken, fónkelen (van); ( v.
с сия́ющим лицо́м́ — met een strálend gezícht;
её
со́лнце́ сия́ло на не́бе — de zon straalde aan de hémel
Русско-голландский словарь
СИЯТЬ
сия́ть
( if ; intr; от [2]) schítteren, blínken, fónkelen (van); ( v. (zon)licht, ster, ógen; ovdr. : v. geest; schoon zijn; v. vréugde, gelúḱ ) strálen (van)
с сия́ющим лицо́м́ — met een strálend gezícht;
её глаза́ сия́ли от ра́дости — haar ógen schitterden van blíjdschap;
со́лнце́ сия́ло на не́бе — de zon straalde aan de hémel
( if ; intr; от [2]) schítteren, blínken, fónkelen (van); ( v.
с сия́ющим лицо́м́ — met een strálend gezícht;
её
со́лнце́ сия́ло на не́бе — de zon straalde aan de hémel