сапо́г m laars сапоги́ всмя́тку Stijl. ( — scherts.) complete nónsens, gróte ónzin; высо́кий́ сапо́г — káplaars; сапоги́ ка́ши́ про́сят Spreek. — z'n laarzen zijn gescheurd; кот́ в сапога́х ( — in spróokje) de Gelaarsde Kat; сапога́ [2] не́ сто́ит Spreek. — niet in de scháduw kúnnen staan van; два сапога́ па́ра Spreek. ( ir. / pej. ) — aan elkáar gewáagd zijn, van hetzélfde allóoi/láken een pak zijn, met hetzélfde sop overgoten zijn; быть под́ сапого́м у [2] Spreek. — bij iem. ónder de duim/plak zítten; стели́ться/ стла́ться́ под сапо́г [3] Arch. / Spreek. — z. aan de voeten wérpen van; в сапога́х ходи́ть́ Arch. / Stijl. — goedbedeeld zijn
