[рву, рвёт] უსრ. что 1. [ამო]გლეჯა ([ამო]გლეჯს), [და]გლეჯა, ამოძრობა: 2. დახევა (ხევს, იხევს), დაფხრეწა, დაგლეჯა: 3. მოწყვეტა, გაწყვეტა, დაწყვეტა: 4. საუბ. აფეთქება: 5. უპირ. ტეხა, ტკივილი:
• 1. р. гвозди ლურსმნების ამოგლეჯა, ამოძრობა; буря с корнем рвёт деревья ქარიშხალი ძირფესვიანად გლეჯს ხეებს; не рви из рук! ხელიდან ნუ მგლეჯ! 2. р. платье კაბის დახევა; р. письма в клочки წერილის ნაფლეთებად, ნაკუც-ნაკუცად დახევა, წერილის ნაფლეთებად, ნაკუწებად ქცევა; р. траву ბალახის გლეჯა. 3. р. цветы ყვავილების მოწყვეტა; машина рвёт нитку მანქანა ძაფსა წყვეტს; р. отношения გადატ. ურთიერთობის გაწყვეტა. р. кольцо окружения გადატ. ალყის გარღვევა. 4. р. скалу динамитом დინამიტით კლდის აფეთქება, მონგრევა. 5. руки рвёт ხელები ტეხს. р. зубы კბილების ამოღება, დაძრობა. он рвёт и мечет ბრაზობს, ცოფ[ებ]სა ყრის. рвать, рвёт უპირ. უსრ. кого что საუბ. პირის ღებინება (აღებინებს), რწყევა:
• больного рвёт ავადმყოფს აღებინებს.
Начните вводить слово: