прокля́тие n ( lett. : v. zoon e.d. ; verwensing) vervlóeking; ( v. iets, iem.; vloek ) verwensing; (verdoeming, verwensing) vloek прокля́тие лежи́т́ на [6] — er rust een vloek op; преда́ть́ вероотсту́пника прокля́тию — afvállige vervlóeken ( rel. )