( pf ; if прогла́тывать; tr. ) dóorslikken, ínslikken;
( lett. / ovdr. : v. medicíjn, belédiging) slíkken; Spreek. gúlzig éten, (snel) verórberen; ( v. boek ) verslínden
сло́вно арши́н проглоти́л ( v.
жа́дно́ проглоти́ть ( — naar bínnen) schrókken, verzwélgen;
проглоти́ть оби́ду́ — een belédiging slíkken;
проглоти́ть го́рькую пилю́лю́ — een bittere pil slíkken;
прогла́тывать́ сло́ва — z'n woorden (half) ínslikken;
я скоре́е язы́ќ проглочу́ [ — ik zeg niets] ik bijt me nog líever mijn tong af;
он проглоти́л язы́ќ — hij heeft zijn tong ingeslikt/verlóren