пристра́стие n 1 partíjdigheid, bevóoroordeeldheid относи́ться́ с пристра́стием к [3] — iem. vóortrekken, partíjdig zijn; подойти́ к [3] с пристра́стием — een scheve kijk op iets hébben ● 2 (к [3]) hártstocht, vóorliefde (voor), néiging tot пристра́стие к алкого́лю́ — dránkzucht ▱ допро́с́ с пристра́стием verhoor ónder fóltering
