ПРИКАЗАТЬ: значение слова

приказа́ть
( pf 6c; if прика́зывать; [4] [3])
1 iem. iets bevelen, gebíeden, instruéren, verórdenen: iem. een órder géven;
iets ópdragen aan iem.
мне прика́зано + — inf. ik heb órder om …;
( — bevel) ik heb de ópdracht om …;
что прика́жешь/ прика́жете де́лать!́ — wat kan ik doen?, daar valt niets aan te doen!;
приказа́ть до́лго́ жить Spreek. — het tijdelijke met het eeuwige verwísselen, naar de eeuwige jachtvelden gaan;
каќ прика́жете Arch. — zoáls u wilt;
как прикажете э́то понима́ть? ( ir. ) — en wat bedoelt u daármee?;
куда́́ прика́жете (сесть)? ( — informéel, scherts.) waar wil je me hébben?;
что́ прика́жете? Arch. ( ir. ) — wat wenst u?
●
2 Arch. / Spreek. [kind] tóevertrouwen aan iem.;
iem. [bezit, geld] vermáken