претендова́ть
( if ; на [4])
1 áanspraak máken op, in áanmerking wíllen kómen voor, ópeisen;
[fúnctie, recht, macht, érfenis] cláimen
претендова́ть на пе́рвое ме́сто́ — naar de eerste plaats díngen;
претендова́ть на ру́ку́ [2] — naar de hand díngen van
●
2 pretendéren, vóorgeven, z. áanmatigen, would-be [scherpzínnig, díchterlijk, etc. ] zijn
не претендова́ть на всеобъе́млемость́ — geen áanspraak máken op vollédigheid;
претендова́ть на́ остроу́мие — pretendéren scherpzínnig te zijn