пребыва́ть ( if ; intr. ) 1 пребыть а ☺ (op plaats) verblíjven, vertóeven, verblíjf hóuden; (op plaats, in tóestand) z. bevínden; (in tóestand) verkéren пребыва́ть у вла́сти́ — aan de macht blijven; пребыва́ть в Москве́́ — in Moskou verblíjven; пребыва́ть в неве́дении́ — in onwétendheid verkéren
