ползти́ ( if jb/b; intr. ́) 1 ( lett. / ovdr. : lángzaam bewégen) krúipen; ( v. plant ) omhoogldimmen; ( v. duin, hoop zand ) z. verpláatsen, wándelen; Spreek. ( v. dikke vlóeistof uit glas) lópen вре́мя́ ползёт — de tijd kruipt; ползти́ по стене́́ ( v. — plant) ópklimmen tégen een muur ● 2 Spreek. ( v. geruchten) z. verspréiden 3 Spreek. ( v. oud textiel) uit elkáar vállen 4 ( v. das, hoed) sdieefzakken, scheef gaan zítten; ( v. hoed ) wégzakken