ора́ть
( if tr. )
1 (6°b; ([3])) Spreek. ( depr. ) brúllen, búlderen, gíllen, kríjsen, luid schréeuwen, úitbulderen ((tégen)), tóebrullen;
gálmen; ( v. kind ) blèren;
((на [4])) een gróte mond ópzetten, rázen, (als een razende) tekéergaan, úitvaren ((tégen));
iem. úitschelden, een gróte bek géven, úitkafferen, (kwaad) tóebrullen
ора́ть во всё го́рло Stijl. — moord en brand schréeuwen;
ора́ть на всю у́лицу́ — óver de straat gálmen
●
2 (6c/6°b) Arch. plóegen