оконча́ние
n
1 beëindiging, slúiting, voltóoiing, áfloop, einde het
по оконча́нии [2: консервато́рии/ сро́ка/..,] — na het [conservatorium/verstríjken van de termíjn/ …], na áfloop/beëindiging van, na het verstríjken van [termíjn], bij het verláten van [conservatorium];
оконча́ние рома́на́ — het slot van de román;
успешное́ оконча́ние — goede áfloop, welslagen het
●
2 ling. úitgang
глаго́льное/паде́жное́ оконча́ние — wérkwoordsuitgang, náamvalsuitgang
Начните вводить слово: