облик м Aussehen n 1, Gestalt f c; Erscheinung f c; Charakter [ k a - ] m 1, pl -tere (душевный склад) внешний облик Äußere sub n, äußere Erscheinung принять облик кого-л. [чего-л.] die Gestalt von jem. [von etw.] annehmen* изменился облик города das Gesicht der Stadt hat sich verändert