молча́ть
( if sb; o [6]) zwíjgen, z'n mond hóuden, stil zijn, z. niet úitspreken óver (óver);
iets verzwíjgen;
(на [4]) er het zwíjgen toe doen, niet ántwoorden (op)
молча́ть/молчи́! — zwijg(en)!, stil(te)!, hou je koest!;
то́лько молчи́! ( — maar) mondje dicht!;
я бу́ду молча́ть ! — ik zal het niet vérder vérteËen!, ik zeg niks!;
мо́лча допусти́ть — iets gedógen;
об э́том исто́рия́ молчи́т — dat vermeldt de geschíedenis niet;
молча́ть, набра́вши́ в рот воды́ — geen boe of ba zéggen;
молча́ть трудне́е,́ чем говори́ть — spréken is zilver, zwíjgen is goud, het is groter kunst te zwíjgen dan te spréken;
упо́рно́ молча́ть — volhárden in z'n zwíjgen
Начните вводить слово: