adj
I
1 lief, áardig, charmánt, bemínnelijk; ( v. kind ) braaf
де́вушка, ми́лая! ( — áanspreking) meisjelief;
како́е ми́лое пла́тьице! — wat een scháttig jurkje!;
она́ в э́том пла́тье так ми́ло вы́глядит — ze ziet er scháttig uit in die jurk;
(вот э́то) ми́ло! ( ir. ) — mooie boel!;
ми́лое де́ло Spreek.
1 príma!, práchtig!
2 ( ir. ) mooie boel!;
за ми́лую ду́шу́ — met álle plezier, maar al te graag, met (álle) genóegen, zónder z. twéemaal te bedénken;
ми́лый мой!́ — mijn goede/béste man!;
он мил с детьми́ ( v. — mens) hij is lief voor kinderen;
он ми́лый челове́ќ — hij is een schappelijke kérel/een préttig mens
●
2 gelíefd
наси́льно́ мил не бу́дешь — líefde kun je niet áfdwingen
●
II
m
líefje het , geliefde