мельчи́ть
( if )
1 ( pf измельчи́ть/размельчи́ть) klein/fijn máken;
[súiker, kluit e.d. ] verbrókkelen, verkrúimelen: vergrúizen;
verpúlveren;
verpoederen
измельчи́ть в порошо́ќ — verpúlveren, tot póeder málen
●
2 priegelig schríjven, príegelen
3 doen vervlákken, van díepgang beróven, vlak/flets máken