[командую, командует] უსრ. 1. განკარგულების, ბრძანების გაცემა (განკარგულებას, ბრძანებას აძლევს). 2. кем чем სარდლობა (სარდლობს), უფროსობა, მეთაურობა: 3. გადატ. кем, над кем ან უდამატ. მბრძანებლობა (მბრძანებლობს):
• 2. он к-овал полком პოლკს მეთაურობდა. 3. он привык дома к. მიეჩვია შინ მბრძანებლობას.