Русско-голландский словарь КЛЕВАТЬ клева́ть ( if ë. ; pf клю́нуть; tr. ) 1 ( v. vis; ook ovdr. ) bíjten, háppen у меня́ клюёт — ik heb beet; у него́ клева́ло — hij had tuk ● 2 (op)píkken/gríjpen (met snável) клева́ть но́сом Spreek. — kníkkebollen, wegsoezen