зна́ние
n
kénnis van;
(het wéten, de kénnis, bekéndheid met iets) wétenschap;
kúndigheid, bedrévenheid (in)
зна́ния — kénnis, kúnde, kúndigheid;
vóorkennis;
без́ зна́ния де́ла — onoordeelkúndig;
глубо́кие́ зна́ния — grondige kénnis;
зна́ние зако́нов́ ( — kénnis m.b.t. wétten) wétskennis;
о́бласть зна́ния — kénnis-
gebíed het ;
зна́ния по́ да́нному предме́ту — kénnis van een bep. onderwerp;
зна́ние - си́ла́ — kénnis is macht;
со зна́нием де́ла — met kénnis van zaken, met vákkennis, ter zake kúndig;
зна́ние языка́́ — kénnis van een taal