[защищу, защитит] სრ. кого что დაცვა (დაიცავს); დაფარვა: • з. отечество от врага სამშობლოს მტრისგან დაცვა; • он не смог з. это положение ეს დებულება ვერ დაიცვა; • он блестяще з-тил диссертацию მან ბრწყინვალედ დაიცვა დისერტაცია. негде з. себя от солнца მზეს ვერსად დაემალები, თავს ვერსად შეაფარებ.
