[заставлю, заставит] სრ. что 1. გავსება (გაავსებს), გამოვსება; ავსება; გაჭედვა, გატენა: 2. მიდგმა, აფარება:
• 1. з. комнату мебелью ოთახის ავეჯით გავსება, გაჭედვა. 2. з. дверь шкафом კარზე კარადის მიდგმა. სრ. кого что იძულება (აიძულებს), იძულებულს გახდის, დაძალება:
• он з-ил его замолчать აიძულა გაჩუმებულიყო, ჩააჩუმა, ხმა გააკმენდინა. з. потерять весь день მთელი დღის დაკარგვინება; он не з-ит просить себя დიდხანს არ გვახვეწნინებს.