заколо́ть ( pf юс) 1 ( if зака́лывать; tr. ) néersteken; dóodsteken, overhóopsteken: mil. iem. óver de kling jágen 2 ( if зака́лывать; tr. ) díchtspelden; vástspelden заколо́ть була́вками́ — áfspelden, inspelden ● 3 ( intr. ) ( v. pijn) inchoat, v. коло́ть |1 у меня́ заколо́ло в спине́ — ik kreeg een scheut in m'n rug
