მ. 1. ჭექა-ქუხილი, ქუხილი, გრგვინვა, გრუხუნი; გრიალი. 2. საუბ. მეხი: • 1. раскаты г-а ჭექა-ქუხილი; г. аплодисментов გადატ. მქუხარე ტაში. 2. его ударило г-ом მას მეხი დაეცა. он метал г-ы и молнии პირიდან ცეცხლ[ებ]ს, ცოფებს ყრიდა. как г. среди ясного неба მეხივით დაეცა თავზე. пока г. не грянет ვიდრე ურემი არ გადაბრუნდება.
