греме́ть
( if sb; pf прогреме́ть; intr. )
1 dénderen;
(bij onweer, v. kanon) dónderen; ( v. dónder ) dréunen, kláteren; ( v. dónderslag, schot ) knétteren; ( v. dónder, zwaar verkéer e.d. ) róllen; ( v. kanónschot; stem ) dáveren, knállen;
(luid) gálmen;
(zeer luid: v. muzíek, etc. ) (weer)schállen;
(met váatwerk, metáal) klétteren
гремя́т вы́стрелы — er knállen schoten;
греми́т гром — het onweert
●
2 ( ovdr. ) fáam/bekéndheid gemeten, beróemd zijn
сла́ва́ его́ греме́ла по всей Росси́и — hij genóot bekéndheid óver heel Rusland
Начните вводить слово: