მ. 1. ძვ. ბატონი; მბრძანებელი; უფალი: 2. ბატონი (ზრდილ. მომართვა რევოლუციამდე; ამჟამად უცხოელებისადმი) : 3. ირონ. ვაჟბატონი: • 1. г. профессор ბატონი პროფესორი. 2. г. президент ბატონო პრეზიდენტო. 3. эти господа не сдержали обещания ამ ვაჟბატონებმა დაპირება არ შეასრულეს. г. своего слова სიტყვის კაცი, პირიანი კაცი, თავისი სიტყვის პატრონი. он сам себе г. თავისი თავის ბატონ-პატრონია. господа! ბატონებო!
