n
verdríet het , dróefheid, leed het , líjden het , smart, kómmer(nis);
ellénde, óngeluk het
го́ре не беда́! — kop op!, niet mókken!, húilen helpt niet!;
го́ре вам!́
го́ре лу́ковое́ Spreek. — pedivogel, ongeluksvogel;
а ему́ и го́ря ма́ло́ [ — zij schold op hem, maar] het kan hem geen snars/bal schélen;
го́ре ты моё!́ — jij stuk verdríet!;
помо́чь чьему́-ли́бо горю́ — iem. uit de zórgen hélpen;
с го́рем попола́м́ он сдал экза́мен — met móeite heeft hij zijn examen gehaald;
в го́ре и в ра́достях́ — in voor- en tégenspoed;
го́ре мне с ним Spreek. — ik heb heel wat met hem te stéllen, ik zie veel met hem af;
умере́ть с го́ря — stérven van verdríet;
и смех́ и го́ре — het is gráppig en érgerlijk tegelíjk ●
горе́ ( adv. ) Arch. ten hémel, omhóog