m ( alg. ) víjand закля́тый́ враг — áartsvijand, dóodsvijand, gezwóren víjand; зле́йший́ враг — áartsvijand; нажи́ть́ себе́ враго́в — z. vijanden bezor- gen, (z.) vijanden máken; враг наро́да́ — vólksvijand; тако́го и врагу́ не пожела́ешь́ — dat wens ik mijn ergste víjand niet toe; он себе́́ не враг — hij weet wat goed voor hem is; язы́ќ мой - враг мой ( — sprw.) z'n mond voorbíj práten
