ворча́ть
( if sb; на [4]) ( v. mens, dier) brómmen, grómmen (tégen/op); ( v. mens ) mopperen, knórren, kánkeren (tégen/op), prúttelen
ко́нчил́ ворча́ть ? — ben je uitgekankerd?;
ворча́ть [4] (себе́) под нос — iets in z'n baard brómmen;
ворча́ть в отве́т́ — een nors antwoord géven;
ворча́ть по по́воду́ [2] — kánkeren op