воробе́й m zoöl. mus воробе́й домо́вый́ — húismus; сло́во́ не воробе́й, вы́летит воробе́й не пойма́ешь ( — sprw.) je moet op je woorden létten/pássen; ста́рого́ воробья́ на мяки́не не обма́нешь/проведёшь ( spw. ) — hij/ … is te oud om z. zómaar voor de gek te láten hóuden, hij/ … laat z. niet in de luren léggen; ста́рый/стре́ляный́ воробе́й Spreek. ( ovdr. / — scherts.) gehaaide/geslépen kérel, óuwe/óude rot, sluwe vos; тростнико́вый воробе́й — ríetmus
