adj
1 waar, betróuwbaar, juist, waarheidsgetróuw
с по́длинным́ ве́рно ( — als
●
2 zéker;
onbedríeglijk (téken, wéergave)
ве́рный в де́йствиях́ — met vaste hand (optredend)
●
3 ([3]) trouw, loyáal (aan);
betróuwbaar;
standvástig
ве́рный до гро́ба́ — trouw tot in de dood;
идти́ ве́рной дорого́й/ве́рным́ путём — de réchte weg bewándelen;
ве́рный друѓ — trouwe vriend;
быть ве́рным свои́м при́нципам́ — voor z'n principes staan;
на ве́рном пути́́
( ovdr. ) — op het goede spoor;
ве́рное сре́дство — bepróefd/ probáat middel;
часы́́ иду́т ве́рно — de Mok loopt gelíjk