I несов. ; сов. - свалить 1> сов. , тж. повалить devirmek, (yere) yıkmak буря валила деревья — fırtına ağaçları deviriyordu ветер (тут же) валил с ног — rüzgar insanı yere yuvarlatıyordu 2> разг. yığmak; yere atmak свалить вещи в угол — eşyayı bir köşeye yığmak 3> перен. , разг. (üstüne) atmak валить вину на другого — suçu başkasının üstüne atmak
