БЕЗРАЗЛИЧНЫЙ: значение слова

безразли́чный
adj
) onverschíllig, indolént, nonchalánt, onbewógen, lauw ((voor/jégens/ ten opzichte van));
onáangedaan;
niet van betékenis, niet van belang
мне безразли́чно — mij best, het is mij éender/onverschíllig, het kan me niet(s) schélen;
быть́ [3] безразли́чным — iem. onverschíllig láten, het kan iem. niet schélen, het is iem. gelíjk: остально́е мне безразли́чно voor de rest kan het mij niet schélen;
быть безразли́чным к [3] — ongevóelig zijn voor/jégens;
безразли́чно кто/что/где/каќ — onverschíllig wie/wat/waar/hoe;
для нас далеко́ не безразлично — het laat ons helemaál niet onverschíllig;
относи́ться́ ко всему́ безразли́чно — álles maar láten wáaien