ucie|c
~knę, ~knie, ~kł сов. сбежать, убежать, бежать;
● ~ spod nosa уйти из-под (самого) носа;
~ od życia отрешиться от мира, уединиться;
~kł mu pociąg он опоздал на поезд; он отстал от поезда
+ zbiec, umknąć
Польско-русский словарь
UCIEC
się
сов.
do kogo-czego прибегнуть, обратиться к кому-чему;
~ się do drastycznych środków прибегнуть к решительным мерам;
~ się do kierownictwa обратиться к начальству
+ chwycić się;
udać się, zwrócić się
сов.
do kogo-czego прибегнуть, обратиться к кому-чему;
~ się do drastycznych środków прибегнуть к решительным мерам;
~ się do kierownictwa обратиться к начальству
+ chwycić się;
udać się, zwrócić się