rótten
alg. гнить if ; ( hooi, mest etc. ) преть if ; ( v. eieren, vlees, vis ) ту́хнуть if ; ( ontbínden: v. organisch materiáal ) разлага́ться if
láten rótten (áfval e.d. ; voor mest) — гнои́ть/сгнои́ть, перегнои́ть;
ach, laat maar rótten ! ovdr. ( m.b.t. personen, zaken) Stijl. — фиг с ним!;
in zijn bed líggen te rótten Spreek. — бока́ пролёживать if verrotten