nawal|ić
~ony сов. 1. навалить;
~iło śniegu навалило (нападало) снега;
2. разг. подвести, подкачать;
on nie ~i он не подкачает;
3. разг. отказать, сдать; подвести;
silnik ~ił мотор отказал (сдал);
transport ~ił транспорт подвёл;
+ 3. zawieść, zepsuć się
Польско-русский словарь
NAWALIĆ
się
nawali|ć
się
сов. разг. набиться битком; набраться;
~ło się ludzi набралось народу;
● ~ się na kogoś навалиться на кого-л., придавить кого-л.
+ natłoczyć się, napchać się, zwalić się
nawali|ć
się
сов. разг. набиться битком; набраться;
~ło się ludzi набралось народу;
● ~ się na kogoś навалиться на кого-л., придавить кого-л.
+ natłoczyć się, napchać się, zwalić się