воззва́ть ( pf 6°b; if взыва́ть; (к [3]; o [6]))☺ róepen; een beroep/óproep doen ((op/aan; om)); áfsmeken van iets bij iem. взыва́ть к Бо́гу́ — róepen tot God; воззва́ть ко мще́нию́ — om wraak schréeuwen; воззва́ть о по́мощи́ — een sméekbede om hulp ríchten tot, de hulp ínroepen van; взыва́ть к со́вести [2] — iem. op z'n gemoed wérken
